De energiebranche is een dynamische branche waarin verandering de enige constante is. De oorsprong van de huidige Energiewet, de Gas- en Elektriciteitswet die stamt uit 1998, lag vooral in de liberalisering en het optimaal functioneren van de afzonderlijke gas- en elektriciteitsmarkt. De nieuwe Energiewet heeft zijn oorsprong in duurzaamheidsdoelstellingen en de bijbehorende energietransitie. Deze ontwikkeling heeft tot concrete afspraken geleid die vastgelegd zijn in het Klimaatakkoord van juni 2019. Dit wetsvoorstel voor de nieuwe Energiewet moet invulling geven aan deze afspraken.

Hoe zien de eerste contouren van de nieuwe Energiewet eruit en waar gaan marktpartijen dit in terugzien?

Het doel van de nieuwe Energiewet

De verwevenheid van de gas- en elektriciteitsmarkt zal de komende decennia sterker worden. De rol van duurzaam opgewekte elektriciteit zal toenemen ten opzichte van de fossiele bron aardgas. De benodigde aanpassingen in de wetgeving richten zich op een energiemarkt die in beweging is, complexer wordt en waar nieuwe kansen en uitdagingen ontstaan voor traditionele en nieuwe actoren, waaronder niet in de laatste plaats consumenten. Vanwege deze marktdiversiteit is het van belang dat de wetgeving toegankelijk en functioneel is en niet tot onnodige belemmeringen leidt. Juist voor de actoren die met hun (innovatieve) activiteiten aan de lat staan om de transitie tot stand te brengen. Om dat proces optimaal te ondersteunen is ervoor gekozen de huidige Gas- en Elektriciteitswet om te zetten in één integrale Energiewet.

De inhoud

Het wetsvoorstel is opgebouwd uit 6 pijlers. Actualisatie is de rode draad die door het wetsvoorstel loopt. Over de gehele energiemarkt worden nieuwe kaders ontwikkeld voor onder andere besluitvorming over tarieven, typen afnemers en een nieuw certificeringssysteem. Op het gebied van wetgeving gaat het onder andere om data, systeemintegratie, algeheel toezicht en de bescherming van eindafnemers.

Zowel van meetbedrijven, netbeheerders als leveranciers wordt gevraagd de energietransitie nog beter op te nemen in de eigen activiteiten. Die transitie is tweeledig, enerzijds gaat het om minder fossiele en meer groene energiebronnen, anderzijds om een verschuiving naar decentrale energieopwekking.

Een meer decentrale opwek van energie heeft een veel grotere vraag naar data en digitalisering als gevolg. Om het net optimaal te gebruiken zullen systemen opgezet moeten worden waarmee ingespeeld kan worden op de grilligheid van groene energiebronnen. Nu eindafnemers steeds meer kunnen bijdragen aan de opwek van groene energie, ontstaat ook daar de vraag naar beter inzichtelijke data. Het ontwikkelen van applicaties die daarin voorzien vereist beter uitgewerkte regelgeving omtrent de uitwisseling van deze gegevens.

In het wetsvoorstel wordt de ‘actieve afnemer’ regelmatig genoemd. Hiermee wordt verwezen naar de rol die afnemers hebben in het creëren van vraag naar elektrische alternatieven voor fossiele bronnen. Logischerwijs worden elektrische auto’s en warmtepompen genoemd. Ook deze kant van de markt is aantrekkelijk om mee te nemen in de bovengenoemde digitalisering.

Er liggen voor alle betrokken partijen mooie kansen om koploper te worden in de energietransitie, maar ook in de digitalisering die daarmee gepaard gaat. Vanuit Ciratum kijken wij uit naar het leveren van onze bijdrage. Prachtige uitdagingen om samen de schouders onder te zetten!